Coaching to interaktywne połączanie psychologii z treningiem rozwoju osobistego, którego celem jest wpłynięcie na tok myślowy i decyzyjny osoby coachowanej (coachee) bez dyrektywnego sposobu prezentowania czy narzucania jej wiedzy lub gotowych rozwiązań. Głównym narzędziem pracy jest zestaw odpowiednio dobranych i wykorzystywanych we właściwych momentach pytań oraz parafrazy.

Celem coachingu jest takie oddziaływanie na osobę coachowaną, aby samodzielnie odkryła swój potencjał, zdolności, talenty i możliwości, a także umiejętnie dobrała sposoby ciągłego rozwoju i poprawy efektów swoich działań w oparciu o własne odkrycia i wnioski. Istotą tej formy współpracy jest zmotywowanie Klienta do samodzielnej autorefleksji, identyfikacji źródeł ewentualnych problemów oraz stawiania sobie wyzwań. Osoby coachowane, przy wsparciu coacha, podwyższają swoje poczucie własnej wartości, stawiają właściwe cele i określają sposoby ich realizacji. Łatwiej i efektywniej dokonują zmian w swoim życiu.

Cechy charakterystyczne coachingu jako dyscypliny:

• jest dobrowolny
• wyklucza jakąkolwiek dyrektywność np. ze strony coacha
• pomaga ludziom uczyć się, a nie jest po to, by ich uczyć
• jest zbudowany na bazie pytań
• pobudza do myślenia
• dokonuje się w atmosferze szacunku i pełnej akceptacji dla wartości klienta
• prowadzi do świadomego dokonywania zmian
• skupia się na osiąganiu celów.

Efektem sesji coachingowych jest lepsze poznanie samego siebie, umiejętność i chęć przekraczania barier, budowanie własnej strefy komfortu, znalezienie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym.