Zwrot mindfulness  (którego dotyczył ostatni wpis) jako uważność, uważna obecność lub też pełnię obecności można odnieść również do komunikacji interpersonalnej, do tzw. porozumienia bez przemocy, dążącego do dobrego dialogu. Za ojca koncepcji porozumienia bez przemocy uznaje się Marshalla Rosenberga^[1], który opisał je w swojej książce „Porozumienie bez przemocy”. To pojęcie jest dość trudne do zdefiniowania w języku polskim. Najbliższe będą tłumaczenia: Porozumienie Współczujące, Porozumienie Serca.

Komunikacji bez przemocy, to sposób mówienia i słuchania z szacunkiem do drugiej osoby, z rozumieniem jej punktu widzenia, budujące bliskie, pełne akceptacji relacje. To uważność na drugiego człowieka, jego uczucia, wartości i potrzeby. Sposób mówienia, który uwzględnia uczucia, wartości i potrzeby drugiej osoby, to język żyrafy, która w książce Rosenberga jest mistrzem komunikacji bez przemocy i budowania relacji. Rosenberg opisuje również język dominacji, który nazwał językiem szakala.

Szakal jest drapieżnikiem, walczącym o rację. Bardziej zależny mu na sukcesie i poczuciu wygranej, niż na innych ludziach. Jest nastawiony na wyniki i zwycięstwo. Z głową blisko ziemi ma ograniczone pole widzenia. Jego uwaga jest skierowana, jedynie na to, co znajduje się pod jego własnym nosem. Osoba posługująca się językiem szakala w swoich wypowiedziach często używa ocen, krytyki i porównań. Często poucza i daje „dobre” rady. Szakal jest mistrzem budowania murów.

Żyrafa ze swoim ogromnym sercem (do 40 funtów) w ogromnym ciele (5–6 m wysokości i masę średnio 1600 kg) jest zarówno łagodna, jak i silna. Dzięki swojemu wzrostowi widzi wszystko z lepszej perspektywy. Do wszystkich podchodzi z pozytywnym nastawieniem, zrozumieniem, dobrocią. W rozmowie z drugą osobą jest w pełni obecna, wsłuchana nie tylko w słowa, ale i „chłonąca z uwagą” niewerbalny język współrozmówcy. Jej uwaga skupiona jest na metakomunikatach, dzięki, którym próbuje zrozumieć emocje i intencje rozmówcy i trafić do jego serca. Szuka połączenia i jedności. Jest ekspertem uważności i  tworzenia mostów.

Życie człowieka, jako istoty społecznej jest niepełne bez pozytywnych relacji z innymi. Pełnia obecności, nasze mindfulness to uważne doświadczanie świata wraz z jego całym dobrodziejstwem,  a zatem i z innymi ludźmi. A nie można „doświadczać” innych ludzi bez właściwej komunikacji. Komunikacja bez przemocy nie tylko daje nam taką możliwość, ale również pomaga nam kształtować nasze uważne, głębokie, pozytywne relacje. 

[1] Marshall Rosenberg, Porozumienie bez przemocy, Czarna owca, 2016.