Witajcie,

dzisiaj, kończąc temat złodziei czasu, a dokładniej ciemnych stron naszego umysłu, chciałabym opisać jeszcze kilka  demonów, które są odpowiedzialne za nasz stały deficyt czasowy. Należą do nich perfekcjonizm, pracoholizm, brak asertywności, emocje i oczywiście stres.

Perfekcjonizm

Perfekcjonizm to nic innego, jak stałe dążenie do osiągnięcia jak najlepszych efektów swoich działań. To postawa,  która powoduje, że dokładność wykonywanych czynności jest zawsze priorytetem. Zbytni perfekcjonizm jest w psychologii nazywany nawet dewiacją, która może skutecznie uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Wiem coś o tym bo jestem AP (anonimowym perfekcjonistą na odwyku ;)). Jeśli prasujesz skarpetki, za każdym razem wycierasz zlew do sucha, poprawiasz edycję maila po 20 razy, przed snem domykasz dokładnie wszystkie drzwi od szafy, nie zaśniesz, kiedy zasłona wisi krzywo, nie będziesz mógł pracować, kiedy masz cokolwiek na biurku, itd. to … uświadom sobie, że to nie do końca jest „normalne” zachowanie. I jest to zachowanie niezwykle męczące do innych.

Dlaczego perfekcjonista jest perfekcyjny? Ponieważ:

  • próbuje udowodnić sobie i otoczeniu, że jest najlepszy
  • jest zaabsorbowany tym, co pomyślą o nim inni
  • nigdy nie jest zadowolony z efektów swojej pracy
  • brak mu pewności, co z kolei powoduje obsesyjne doprowadzanie rzeczy do całkowitego porządku, aby tą pewność osiągnąć
  • wiele wymaga od siebie i od innych
  • jest bardzo wrażliwy na krytykę
  • nie lubi przegrywać
  • tylko kiedy wszystko dookoła jest perfekcyjne czuje się szczęśliwy i spokojny… co dzieje się niezmiernie rzadko.

I tak perfekcjonista traci czas na bycie „perfekt”, chociaż już nikt z jego otaczania nie zauważa zmian „na lepsze”. Jedynie co inni zauważają to to, że perfekcjonista jest uciążliwy, męczący, nieznośny, często niemiły … ponieważ otocznie nie jest perfekcyjne :(.

 

Nauczyciel na lekcji mówi do Jasia:

– Z ciebie byłby doskonały przestępca!

– Dlaczego?! – dziwi się Jaś.

– Bo w zeszycie nie zostawiasz żadnych śladów działalności.

Pracoholizm

Pracoholizm to już kategoria uzależnienia, w tym przypadku uzależnienia od pracy. Uzależnienia objawiającego się obsesyjną wręcz  potrzebą ciągłego wykonywania pracy kosztem innych ludzi, czy czynności, w tym rodziny, snu i odpoczynku. Osoba uzależniona od pracy nie może się bez niej obejść bez względu na to, jak szkodliwe jest to dla jej zdrowia psychicznego i fizycznego. Pracuje całymi dniami, wieczorami oraz w weekendy. Gdy bierze wolne (czy raczej jest do tego zmuszana, bo z własnej woli nigdy tego nie zrobi) czuje się winna. Na wakacjach się męczy, jakby była tam za karę.W niektórych przypadkach pracoholizm jest traktowany jako choroba psychiczna.

Pracoholizm może być:

  • niekontrolowanym uzależnieniem
  • pragnieniem ucieczki od problemów osobistych
  • potrzebą poczucia kontroli własnego życia
  • efektem wysoce kompulsywnej osobowości
  • efektem modelowania przez środowisko dorastania[2].

Osoba „dotknięta” tego rodzaju uzależnieniem zazwyczaj:

  • chce być doceniana, chce awansować, więcej zarabiać
  • chce być najlepsza
  • podświadomie jest przekonana o swojej bezradności, którą próbuje „zapracować”
  • podświadomie zakłada, że bycie stale zajętym i zapracowanym poprawi jej zaniżone poczucie wartości
  • boi się wolnego czasu, bo nie potrafi go sobie zorganizować; źle się czuje kiedy siedzi bezczynnie
  • rozpamiętuje błędy, porażki, rozczarowania
  • nie ma żadnych zainteresowań poza pracą
  • ucieka od problemów życia osobistego.

Marnowanie czasu na pracę przez przysłowiowe „24 h” nie wymaga raczej komentarza.

 

Wielka amerykańska firma. Szef wzywa do siebie psychologa firmowego:
– Jurku, doceniam to co robisz, ale pracoholików to ty zostaw w spokoju!

Brak asertywności

Asertywność to umiejętność wyrażania swoich opinii i uwag, a także odmawiania w sposób pewny siebie, ale wyważony i opanowany, z szacunkiem dla siebie innych osób. Jeśli masz problemy z odmawianiem i godzisz się niemal zawsze, kiedy inni proszą Ciebie, abyś im pomógł, abyś coś zrobił dla nich lub za nich, to nie dziw się, że wciąż brakuje Tobie czasu na Twoje sprawy. Więcej na ten temat w rozdziale: Bądź asertywny – nie schodź z wybranej ścieżki – podążaj swoją własną drogą w książce Beata Kozyra, Zarządzanie sobą. Zrozum siebie i zrealizuj marzenia.

 

Emocje

Emocje to silne pobudzenie naszego umysłu i ciała wywołane przez różnego rodzaju bodźce zewnętrzne (ludzi, sytuacje, rzeczy). Pobudzenie wywołane przez przeżywane przez nas emocje mogą być zarówno pozytywne, jak i negatywne. Niezależnie od „zabarwienia” emocje mogą zakłócać obraz rzeczywistości i tym samym wydłużać czas podejmowania decyzji. Mogą również powodować podjęcie  niewłaściwych decyzji, których konsekwencje trzeba później „naprawić” również tracąc przy tym czas. Więcej na temat emocji w Rozdziale: Panuj nad emocjami – pamiętaj, że złość… decyzjom szkodzi, w książce Beata Kozyra, Zarządzanie sobą. Zrozum siebie i zrealizuj marzenia.

 

Stres

Stres, czyli stan organizmu, będący reakcją na bodźce, które zakłócają procesy regulacji psychicznej i w konsekwencji wywołują silne napięcia emocjonalne. Stres pojawia się w warunkach, gdy nie możemy sobie poradzić z jakąś sytuacją i nie potrafimy kontrolować danego stanu. Sytuacja ta nadmiernie obciąża nasz system samoregulacji psychologicznej i wzbudza emocje nie zawsze „pozytywne”. Negatywny stres może powodować spadek wydajności pracy. Więcej na temat zjawiska stresu i jak sobie z nim radzić w Rozdziale: Zarządzaj stresem – poradź sobie ze swoimi demonami w książce Beata Kozyra, Zarządzanie sobą. Zrozum siebie i zrealizuj marzenia.

 

I to by było na tyle. Tak, wiem dużo tych potencjalnych złodziej czasu, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Ważne jest, abyśmy byli świadomi, które z nich dotyczą nas i na ile przeszkadzają nam w życiu. Kolejnym krokiem powinna być decyzja, których ze złodziei chcemy się pozbyć lub zminimalizować ich wpływ na nasze życie. A o tym, jak radzić sobie z tymi i innymi „wrogami” naszego czasu już w następnym wpisie.

Jeśli chcecie sprawdzić, czy praca „zasłania” Wam cały świat proponuję krótki test:  Czy jesteś pracoholikiem

Zobaczcie też:

„Złodzieje czasu” w pracy

Diagnoza błędów własnych

 

Więcej na ten temat w książce: Beata Kozyra, Zarządzanie sobą. Zrozum siebie i zrealizuj marzenia oraz w: M. Fane, Stres, kiedy pomaga, a kiedy szkodzi, jak zmienić go w sojusznika, Księgarnia świętego Wojciecha, Poznań, 2006.

Odpowiedz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Możesz używać poniższych tagów HTML:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>