Jak Wam poszło z Dziennikiem Aktywności? Udało się Wam zarejestrować, przeanalizować i zrozumieć, co się dzieje w Waszym życiu przez 24 godz. na dobę. Czy to, na co poświęcacie czas jest ważne i potrzebne, czy też jest zwykłym marnowaniem czasu? Co, z tego co robicie codziennie rozwija Was i Wasze relacje z innymi, a co można by zaliczyć do złodziej czasu? I czy tak musi być? Czy chcecie pogodzić się z tym stanem rzeczy? Skoro większość cierpi na chroniczny brak czasu, to może powinniśmy i my się z tym pogodzić? Nie wiem, jak Wy, ale ja się na to NIE GODZĘ. Zgodnie z zasadą bycia proaktywnym chcę sama decydować, co i kiedy mam robić. A, czy Wy już wiecie, co w związku z tym chcielibyście zmienić w swoim życiu?

Aby ułatwić tą decyzję pomogę Wam zwizualizować, to co „wyszło” z Waszych Dzienników Aktywności. A jeśli ktoś ich nie „przepracował”, to zachęcam, aby wrócił do poprzedniego wpisu. Możecie również spróbować wykonać kolejne zadanie bez analizy danych pochodzących z Dziennika Aktywności. Jednak wówczas powinniście być świadomi, że będzie ono wykonane jedynie w oparciu o Wasze subiektywne oceny.

Zanim jednak przedstawię Wam kolejne ćwiczenie pozwolę sobie na kilka słów wprowadzenia. Aby wiedzieć, co należałoby zmienić, warto najpierw spojrzeć na to, jak alokujemy swój czas. Ci, którzy przeprowadzili analizę z wykorzystaniem Dziennika Aktywności wykorzystają skwantyfikowane dane, pozostali oprą się o swoje subiektywne odczucia, aby dokonać alokacji naszych dni, godzin i minut.

Alokacja czasu to inaczej dysponowanie ograniczonym zasobem, jakim jest CZAS. Obszarami, w których zazwyczaj alokujemy czas są:

• Obszar zadań: wszystkie czynności, które traktujemy jako nasz obowiązek w domu i w pracy oraz aktywności, których podjęliśmy się w celu rozwoju osobistego, jednak traktujemy je jako konieczność, a nie przyjemność. Główną cechą tych czynności jest to, że mają cel i termin wykonania.
• Obszar więzi z innymi: spotkania z rodziną, przyjaciółmi, które mają sprawić nam przyjemność i budować pozytywne relacje. Spotkania biznesowe z pewnością do tej kategorii zaliczane nie będą.
• Obszar Ja: wszystko, co robimy dla siebie i co sprawia nam przyjemność. Może to być czas przeznaczony na nasze hobby czy pasje, albo na rozwój duchowy, fizyczny, intelektualny lub psychiczny, pod warunkiem, że nie jest to zadanie konieczne.
• Obszar bezkierunkowej alokacji: czynności, które pozornie przynoszą relaks. Do tego obszaru można zaliczyć wszelkie aktywności, które dają nam złudne poczucie, że odpoczywamy, np. bezsensowne oglądanie telewizji, bezcelowe surfowanie po Internecie, „wałęsanie” się po galeriach handlowych bez zamiaru zrobienia konkretnych zakupów, czy też gra w „strzelanki” na komputerze. Czynności te nie przynoszą nam rzeczywistego relaksu, czy ukojenia. Oddając się takim fałszywym czynnikom relaksacyjnym mamy poczucie szybko upływającego czasu, poczucie zmarnowanego czasu, a także poczucie zmęczenia.

Jeśli wypełniliście już swój Dziennik Aktywności to dość łato przyjdzie Wam przenieść wypisane czynności (wraz z czasami trwania) do właściwych obszarów (Tabela). W ten sposób zobaczycie ile czasu łącznie poświęcacie na obowiązki, relacje, samego siebie, a ile czasu przecieka Wam przez palce.

AKTYWNOŚCI (z Dziennika Aktywności)	Zadania (średni czas trwania w tygodniu w min.)	Więzi z innymi (średni czas trwania w tygodniu w min.)	Ja (średni czas trwania w tygodniu w min.)	Bezkierunkowa alokacja (średni czas trwania w tygodniu w min.)
Np. Czytanie książki: Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus	120
Np. Spotkanie z Marzenką		280
Np. Pranie i prasowanie	280
Np. Jogging			300
Np. Przygotowanie prezentacji na szkolenia	600
Np. Oglądanie TV				700
…
ŚREDNI % UDZIAŁ W TYGODNIU	1000	280	300	700

 

W kolejnym wpisie podpowiem Wam z czego mogą wynikać pewne Wasze problemy w zarządzaniu sobą w czasie. Dlaczego zbyt dużo czasu poświęcacie na jedne zadania, a na inne mniej lub wcale.

 

Zobaczcie też

http://codziennielepsi.com/?page_id=874

http://codziennielepsi.com/?page_id=957

http://codziennielepsi.com/?page_id=893

 

Więcej na ten temat znajdziecie w książce: Beata Kozyra, Komunikacja bez barier, czyli wilk syty i owca cała.